W przypadku guzów, które mają poniżej 5 cm, pierwszą preferowaną metodą leczenia jest leczenie chirurgiczne. Kluczowa jest wczesna diagnoza, która pozwala na usunięcie guza we wczesnym stadium. Kolejną formą leczenia dostępną w tym typie raka piersi jest leczenie oszczędzające, które polega jedynie na usuwaniu fragmentu piersi i obejmuje procedurę węzła wartowniczego. Wykluczając obecność komórek nowotworowych w węzłach chłonnych, zabezpiecza się pacjentkę przed wznową poprzez usunięcie jednego z węzłów, do którego spływa chłonka z okolic guza. Jeśli węzeł okazuje się jednak zajęty przez komórki nowotworowe, czasami konieczne jest także sprawdzenie innych węzłów w okolicy pachy. Po leczeniu oszczędzającym warunkiem koniecznym jest radioterapia, chyba że mówimy o pełnej mastektomii. Wówczas w niektórych przypadkach możliwe jest odstąpienie od niej – chyba, że występują przerzuty do węzłów pachowych albo kiedy mamy do czynienia z rakiem wieloogniskowym w piersi lub rozmiar guza przekracza 5 cm. Tym, co należy podkreślić jest fakt, że zajęcie węzła chłonnego nie wyklucza pełnego wyzdrowienia.
Jeśli chodzi o leczenie poprzez chemioterapię, jest to kwestia indywidualna. Decyzję podejmuje się najczęściej na podstawie wskaźnika Ki-67, typu biologicznego raka, wielkości guza, obecności przerzutów. Jednym ze wskaźników jest cecha G oceniająca stopień złośliwości guza od G1 do G3, gdzie cecha G3 mówi nam o predyspozycji do podania chemioterapii. Warto wykonać również dodatkowe badania genetyczne, żeby przyjrzeć się biologii guza.
Hormonoterapia jest kluczową metodą leczenia hormonozależnego raka piersi
Hormonoterapia jest kluczową metodą leczenia hormonozależnego raka piersi w każdym przypadku. Podanie jej możliwe jest w momencie uzyskania wyniku badania histopatologicznego i następuje już po przeprowadzonym leczeniu chirurgicznym. Jeśli odchodzi się od leczenia chirurgicznego i podawana jest jedynie chemioterapia, wówczas po zakończonych cyklach chemioterapii można zastosować jednocześnie radioterapię i hormonoterapię. Czas trwania hormonoterapii jest dobierany indywidualnie, jednak jest to przynajmniej 5 lat, a dla bardziej narażonych na nawrót pacjentek może to być nawet 10 lat.
U pacjentek młodych, poniżej 50 roku życia, które miesiączkują możliwą formą leczenia jest blokada jajników oraz iniekcje podskórne w brzuch stosowane raz na 4 tyg. Takie formy sprawiają, że jajniki przestają produkować estrogeny. W momencie, kiedy ryzyko nawrotu jest bardzo niewielkie, podaje się tamoksyfen, który blokuje receptor estrogenowy, nie wprowadzając pacjentki w menopauzę. Dla kobiet w wieku pomenopauzalnym również stosuje się tamoksifen, a także inhibitory aromatazy blokujące przemianę androstendionu w estrogen, co odbywa się w tkance tłuszczowej.
Czy będę mogła mieć jeszcze dzieci?
Często pojawiającym się pytaniem u młodych pacjentek z hormonozależnym rakiem piersi jest: „Czy będę mogła jeszcze mieć dzieci?”. Jak najbardziej jest to możliwe. Standardowa procedura wygląda tak, że po zakończonej fazie chemioterapii/leczenia chirurgicznego pacjentka dostaje hormonoterapię przez 1.5 roku i wtedy może rozpocząć starania o dziecko. Po porodzie konieczny jest powrót do leczenia hormonalnego, aby przewidziany cykl hormonoterapii (co najmniej 5 lat) pozostał zachowany. Im dłużej trwa hormonoterapia, tym mniejsza szansa nawrotu, dlatego tak ważne jest, aby zadbać o nią i przestrzegać zaleceń lekarza.
NPS/LINIA4/AMOB/20/03/001
