Kobieta zmagająca się z nowotworem piersi znajduje się w bardzo złożonym stanie psychicznym. Szczególnie w okresie bezpośrednio po usłyszeniu diagnozy oraz w czasie, kiedy poddaje się kolejnej ciężkiej terapii. Pojawiają się wtedy prawie u wszystkich chorych poważne problemy z koncentracją i komunikacją z otoczeniem. Niestety, to właśnie wtedy chora musi podejmować najważniejsze dla swojego zdrowia decyzje. Lekarz onkolog, przewodnik i partner kobiety w chorobie, oczekuje od niej świadomej współpracy i przede wszystkim decydowania co do sposobów leczenia i rodzajów terapii.
Każda pacjentka musi mieć to na uwadze i do tej komunikacji z lekarzem się przygotować. Przede wszystkim na ważne spotkanie z lekarzem należy przyjść z zapisanymi wcześniej pytaniami. Lista powinna być starannie i odpowiednio wcześniej przygotowana, przede wszystkim powinna zawierać wszystkie tematy, związane ze zdrowiem pacjentki. W czasie spotkania każdą z odpowiedzi należy bez pośpiechu, starannie zapisywać. Osobom chorym rzeczy najistotniejsze najczęściej umykają lub rozpływają się gąszczu innych informacji. Dopiero w domu, w czasie analizy zapisanego tekstu można lepiej zrozumieć i zinterpretować wszystko, co zostało powiedziane.
Najlepszym rozwiązaniem jest przyprowadzenie na spotkanie z lekarzem osoby towarzyszącej. Nie zawsze taką osobą musi być członek najbliższej rodziny. W wielu sytuacjach, ktoś nieco oddalony od codziennych spraw chorej dobrze sobie z takim zadaniem poradzi. Często taka osoba, rozumiejąc ciężar odpowiedzialności pomoże również w przygotowaniu do spotkania.
Sprawa komunikacji z lekarzem ma pierwszorzędne, czasem wręcz podstawowe znaczenie. Każdy lekarz onkolog i psychoonkolog ma w swojej praktyce historię pacjentki, u której główną przyczyną, stojącą za nie do końca skuteczną terapią były problemy w komunikacji.
NPS/LINIA4/AMOB/20/03/001
